Νομίζω πως όσο περνάει ο καιρος γινομαστε αναίσθητοι και εγωηστες. Βλεπουμε ανθρωπους λιπόθυμους στο παιζοδρόμιο και δεν μας νοιάζει.Κόσμος πεθαίνει απο την πείνα ενώ εμεις κανουμε δίαιτα και δεν μας νοιάζει.Και πλέον δεν εμπιστευόμαστε κανέναν. Καμια φορά το συμφέρον συγκρούεται με την ανθρωπιά και δυστυχώς το συμφερον νικα....
Υ.Γ. : Αγαπημένη μου ζωή, δεν ξέρω γιατί έχεις νεύρα τελευταία μαζί μου και με ταλαιπωρείς, εγώ όμως συνεχίζω να σ αγαπάω!!!