Νομίζω πως όσο περνάει ο καιρος γινομαστε αναίσθητοι και εγωηστες. Βλεπουμε ανθρωπους λιπόθυμους στο παιζοδρόμιο και δεν μας νοιάζει.Κόσμος πεθαίνει απο την πείνα ενώ εμεις κανουμε δίαιτα και δεν μας νοιάζει.Και πλέον δεν εμπιστευόμαστε κανέναν. Καμια φορά το συμφέρον συγκρούεται με την ανθρωπιά και δυστυχώς το συμφερον νικα....
Υ.Γ. : Αγαπημένη μου ζωή, δεν ξέρω γιατί έχεις νεύρα τελευταία μαζί μου και με ταλαιπωρείς, εγώ όμως συνεχίζω να σ αγαπάω!!!
Το Υ.Γ. να θυμάσαι πάντα. Το Υ.Γ.......
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι ναι..την αγαπάω τόσο την αναθεματισμενη μου ζωη... να την αγαπας κι εσυ.......
ΑπάντησηΔιαγραφή:-**
Την ίδια ακριβώς συζήτηση είχα χθές με μια φίλη μου! Αφορμή, το γεγονός ότι πέσαμε θύματα παρολίγον κλοπής!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εξηγώ! Καθόμασταν και πίναμε το τραπεζάκι μας και έρχονται δύο και μας δείχνανε κάτι φυλλάδια φαγητού και μας λέγανε θέλουμε λεφτά να φάμε! Η φίλη μου έκανε νε βγάλει λεφτά απο την τσάντα της και ξαφνικά αυτοί φύγανε! Τελικά μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα αντιληφθήκαμε ότι της είχανε αρπάξει το κινητό της που ηταν πάνω στο τραπέζι! Ευτυχώς τους πιάσαμε, οπότε όλα καλά!
Μετά καταλήξαμε να σκεφτόμαστε ότι να, πήγαμε να βοηθησούμε και τελικά κοντέψαμε να μείνουμε και μείον!
θα μου πείς των άκρων ήταν αυτό! Όμως να, έτσι χάνουμε την εμπιστοσύνη μας!!!!
Θα συμφωνήσω με την παρα-αποπάνω μου!
Το Υ.Γ. να θυμάσαι!
Εμενα μου κλεψανε το λαπτοπ...πριν 5 μηνες...και δεν τους επιασα........
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλα προχθες ,που εβγαινα εξω, ητανε ενας στο παιζοδρομιο πεθαμενος και κανεις δεν πηγε να τον βοηθησει.Ουτε εγω....