Και όλοι οι ήχοι ξαφνικά εξαφανίστηκαν.
Μόνο ο αέρας ψιθύριζε στο αυτί μου
σιγά, σαν να μην ήθελε να με τρομάξει, πριν φύγει και αυτός.
Μακαρυ να μπορούσα να τον ακολουθήσω,
Θα πετούσα τόσο γρήγορα.
Δεν θα πέθενα, δεν θα εξαφανιζόμουνα, θα ήμουνα εδώ και παντου.
Αλλά δεν μπορώ.
Με καίνε οι ματιές που μου ρίχνει από πίσω.
Και η σιωπή συνεχίζει να υπάρχει καθώς ο χρόνος επιβραδύνεται μπροστα στα ματια μου.
Και μετά ο ήχος της καρδιας σου
Και μετα ο ήχος της καρδιας μου
Και μετα δύο μεθυσμένες συγχρονισμένες αναπνοές.
Και η καρδιά μου συνεχίζει να χτυπάει
και ο κόσμος γεμίζει χρώματα και ήχους πάλι.
Και εκείνη την στιγμή ήξερα ότι ποτέ δεν θα με συγχωρέσεις...
..και ποτέ δεν θα με ξεχάσεις.
Ημιτελης.
Μπερδεμένη.
δεν ξερω πως να προσδιορισω την αναρτηση σου...ομορφη ναι, μελαγχολικη..ισως λιγουλακι.κι ομως ειναι χριστουγεννα και απαιτω ενα χαμογελο!καλα χριστουγεννα λοιπον, ευχομαι να ειναι απο τα καλυτερα με πολυ αγαπη ευτυχια και χαμογελα!φιλακια πολλα και καλο βραδυ:*
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι που όλα είναι μπερδεμένα στο κεφάλι μου αυτες τις μέρες. Τι θέλω και τι όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλα χριστουγεννα και σ εσενα ηλιανακι. Παντα χαμογελάω γλυκια μου. :-*
χρόνια πολλά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστούγεννα!
χαρά κι ευχές!
φιλάκια πολλάάάάά!!!
Καλά και ευτυχισμένα Χριστούγεννα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή