the way i sea

¨Θέλω να αναπνέω την θάλασσα¨ είπα

¨Σαν πνιγμός μου ακούγεται εμενα¨ είπε μετά αυτος

Και γέλασα γιατι, είναι.

Είναι σαν να πνίγεσαι αλλά αντίστροφα

Γιατί κάποιες φορές κάποια χιλιόμετρα γης γίνονται φυλακή. Σε κλείνουν. Σε βασανίζουν.

Γιατί μερικές φορές δεν μπορεις να αναπνεύσεις χωρις αλάτι και νερό στα πνευμόνια σου. Χωρις το θαλασσινό αερα να ανακατεύει τα μαλλιά σου. 

Και όταν αυτό μπαίνει μέσα στο αίμα σου, τότε εξελίσσεται σε έναν εθισμό που δεν μπορείς να αποβάλεις από πάνω σου.

«Περίπου» είπα.