Μίλα μου βρώμικα

Ήταν μεθυσμένος και μου κολλούσε με έναν τρόπο που μισώ, αλλά πως να το κανουμε ημουν κολακευμένη.
Μου ψιθύριζε στο αυτί μου πράγματα που δεν μπορουσες να βγάλεις νόημα.
Πράγματα που δεν θα θυμόταν το πρωί.
Κάτι ζηλιάρικα χέρια τον τραβούσαν μακρυά μου αλλά δεν ήταν ποτέ αρκετα  γρήγορα για να προλάβουν ένα μικρό φιλί ή ένα απαλό άγγιγμα.

 Δεν μπορούσα να σταματήσω τις άκρες των χειλιών μου απο το να κουνηθούν, όταν μου είπε μεσα σε όλη του την μεθυσμένη γοητεία ότι του αρέσω.
(Πραγματικά του αρέσω.)
Το μισώ -πάντα το μισούσα- όταν κάποιος με αναγκάζει να κάνω κάτι που δεν θέλω. Ακόμα και να χαμογελώ.

Και δεν ήταν  δίκαιο γιατί αυτός ήταν μεθυσμένος και εγώ αρκετά νηφάλια
για να δω πέρα από τα βρώμικα λόγια και τα φιλιά στο αφτί.
Αρκετά νηφάλια για να μην το αφήσω να με επηρεάσει.
Αλλά το έκανε.


(Και το μισώ και αυτο)