Η δικιά μου "άλφα-βήτα"

Αυτός ο μήνας ενδέχεται να 'ναι ο χειρότερος της χρονιάς. Βρήκα άλλον ένα λόγο για να μισώ τα Χριστούγεννα. Γιατί πρέπει ότι αγαπάμε να το χάνουμε; Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. Έκανα μια μικρή εισαγωγή-αφιέρωμα στην αγαπημένη μου γιαγιά. Ζωή σε μας τώρα. Ήθελα να πω πολλά αλλά τα μάτια μου βούρκωσαν πάλι.Θα κάνω άλλη μια προσπάθεια. Ιωάννα, Όλγα μου χετε λείψει κοριτσάκια μου. Κρήτη!! Κρήτη!! Κρήτη!! Λέω να φύγω αύριο. Μουχαχα, δεν γίνεται. Νέκρα εδώ πάνω. Ξεραΐλα σου λέω. Οι μέρες θα περάσουν και το καλό που τους θέλω γρήγορα. Πετάω στις 7/1 για Κρήτη. Ρώτησε κανένας; Σας το λέω πληροφοριακά, όχι ότι σας ενδιαφέρει. Τώρα θα μου πεις "κι εγώ τι φταίω;" Υπάρχουν 24 γράμματα όμως που πρέπει να γεμίσω. Φοβάμαι ότι στο τέλος δεν θα βγαίνει κανένα νόημα, αλλά δεν με νοιάζει και πολύ. Χωρίς να το θέλω (ο.κ μπορεί και να το ήθελα) έκλεψα την ιδέα αυτή από το MONITOR, την αγαπημένη εφημερίδα του Ηρακλείου. Ψέματα δεν θα πω. Ώρα να φεύγω τώρα.

**Εξερευνήτρια Διαστήματος**