Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

Τρελή


Μου αρέσουν τα κεφάλια

Μου αρέσει το έξω και το μέσα τους.Μου αρέσει το πώς δουλεύουν.Μ αρέσει να μαθαίνω για τους εγκεφάλους και τις παρορμήσεις και το πώς μία απλή έκρηξη ενέργειας μπορεί να με κάνει να αισθάνομαι έτσι όπως αισθάνομαι. Απλά τα βρίσκω όλα αυτά πολύ ενδιαφέροντα.

Η μικρής διάρκειας μνήμη μας είναι ικανή να απομνημονεύσει εφτά ψηφία την φορά. Είναι γεγονός. Σκέψου έναν αριθμό τηλεφώνου.

Να, δες αυτό τον αριθμό , κλείσε τα μάτια σου, περίμενε για 1ο δευτερόλεπτα και πες τον αριθμό δυνατά.

5291920

Εντάξει; Τώρα κάνε το ίδιο με αυτό τον αριθμό

54752919207387

Βλέπεις; Μ αρέσουν τα κεφάλια

Και αυτό που τα γεμίζει
Και το πώς μέχρι τώρα δεν ήταν στο μυαλό σου το μικρό σου δαχτυλάκι


Αλλά τώρα είναι...

Υπάρχει ένα μικρό κοκαλάκι μέσα στο αφτί σου που μετατρέπει τα διάφορα ερεθίσματα που λαμβάνεις απ τον ήχο σε μουσική.

Την πρώτη φορά που φιληθήκαμε εγώ κοιτούσα κάτω αλλά αυτός κοιτουσε εμένα
Την δεύτερη φορά ήτανε κάπου στον δρόμο και με έσπρωξε σε ένα τοίχο
Η τρίτη τέταρτη πέμπτη έκτη και έβδομη συνέβησαν όλες σε ένα μικρό χρονικό διάστημα κάπου κοντά στο ασανσέρ.

Και όλες ταξίδεψαν στο νευρικό μου σύστημα αυτή την στιγμή  και έχουν αποθηκευτεί σε ένα συγκεκριμένο μέρος του εγκεφάλου μου που ακόμα και μετά από ένα ισχυρό τραύμα στο κεφάλι, ένα κομμάτι μου θα θυμάται ακόμα το πρόσωπό του.

Γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει ούτε εκατοστό του κορμιού μου που να έχει αφήσει ανέγγιχτο, η έκφραση «είσαι στο μυαλό μου» παίρνει άλλο νόημα.

Κάθε μέρα μαθαίνω εφτά καινούρια πράγματα γι αυτόν


Αλλά δεν τα ξεχνάω

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

δεν θέλώ να φύγω

Όταν ήμουνα μικρή με πήγε στο τσίρκο και την ρώτησα τοτε εγώ με τα μάτια μου καρφωμένα στα δικά της γιατί οι ελέφαντες δεν το σκάνε. Γιατί δεν τα σπαν όλα στο πέρασμά τους για να γυρίσουν πίσω στο σπίτι τους.

¨Γιατί δεν θέλουν να φύγουν πια αγάπη μου¨




Και κάθεσαι στο μπαλκόνι και χαζεύεις τα αεροπλάνα από πάνω σου που φεύγουν και αισθάνεσαι σαν να πετάν μυγες μέσα στα αυτιά σου ενώ ο άλλος κοιμάται στο κρεβάτι μέσα. 

Και σκέφτεσαι τεράστιους ελέφαντες και δεν θες να φύγεις πια.

Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

τι γίνεται αν ενώσεις πάγο με πριονίδι


pykrete: (n.) a substance consisting of 14% sawdust and 86% ice, able to withstand four times the stress of concrete when pulled apart.

Αγάπη μου, όλα τα κτήρια αργά ή γρήγορα θα καταρρεύσουν, όλοι οι δρόμοι θα καταστραφούν...
νομίζω ότι βρήκα τελικά από τι είναι φτιαγμένη η καρδιά μου..

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

the way i sea


¨Θέλω να αναπνέω την θάλασσα¨ είπα
¨Σαν πνιγμός μου ακούγεται εμενα¨ είπε μετά αυτος
Και γέλασα γιατι, είναι.
Είναι σαν να πνίγεσαι αλλά αντίστροφα

Γιατί κάποιες φορές κάποια χιλιόμετρα γης γίνονται φυλακή. Σε κλείνουν. Σε βασανίζουν.
Γιατί μερικές φορές δεν μπορεις να αναπνεύσεις χωρις αλάτι και νερό στα πνευμόνια σου. Χωρις το θαλασσινό αερα να ανακατεύει τα μαλλιά σου. 

Και όταν αυτό μπαίνει μέσα στο αίμα σου, τότε εξελίσσεται σε έναν εθισμό που δεν μπορείς να αποβάλεις από πάνω σου.


«Περίπου» είπα.

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013


Σου κρύβω τις μελανιές από τα πόδια μου
αλλά όταν τις παρατηρήσεις σου τις δείχνω σαν να είναι κάποιο έπαθλο

και σου λέω ιστορίες για το πώς τις απέκτησα με περηφάνια 
και σου έχω εμπιστοσύνη, ακόμα κι άμα δεν το θέλω
και σ αγαπώ ακόμα κι αν νομίζω πως δεν μπορω...

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2013

Ξέχασα να βάλω τίτλο σε αυτο


Όλα αυτά που γράφω είναι γραμμένα σε κώδικα, φτιαγμένο από τους μάστορες της γλώσσας.

Όσα δεν είναι-αυτές οι λίγες λέξεις ειλικρίνειας-  θάβονται μέσα σ όλα τα άλλα κάνοντας το ακόμα πιο δύσκολο να αποκρυπτογραφήσεις οτιδήποτε πραγματικό.

Στο τέλος γίνονται ένας μπερδεμένος χείμαρρος από μερικώς συνταγμένα ρήματα ουσιαστικά και επίθετα.Αλλά τι περίμενες;

Ότι θα είναι όλα απλά;

Ξέρεις, είναι.  Άμα κόψεις όλες τις υπερβολές, κομμάτι κομμάτι,  θα δεις ένα πάζλ που φτιάχτηκε να λέει:

Όλα.Αυτά.Δεν.Σημαίνουν.Τιποτα.

Ξέρω δεν είναι αυτό που ήθελες.

Αλλά τι περίμενες;

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Αποδεχόμαστε την αγάπη που πιστεύουμε ότι αξίζουμε.


Με αγγίζει σαν να είμαι  φτιαγμένη από χρυσάφι, κάτι πολύτιμο και απίστευτο ενα θαύμα της φύσης με δέρμα και νεύρα.
Λέει ότι οι γοφοί μου είναι σαν να είναι ζωγραφισμένοι και χαϊδεύει τα πόδια μου σαν να είναι κάτι ιερό.
Και με τρομοκρατεί αυτο, αυτή η ευλάβεια.
Ποιος μπορεί να αντέξει όλη αυτή την επιθεώρηση;
Να συμπεριφέρεται κάποιος στα μέρη του κορμιου σου σαν να είναι μικροι θησαυροί...
Ήμουνα σίγουρη ότι του είχαν ξεφύγει οι μικρές λεπτομέρειες.
Ότι είχα καταφέρει με κάποιο τροπο να κρύψω τις ατέλειες μου, έστω και προσωρινά.

Μου πήρε καιρό για να καταλάβω ότι εγώ ήμουνα η τυφλή.

Ότι οι ατέλειες που βλέπεις σε έναν καθρεφτι ή σε ένα μαγιό δεν είναι πράγματα για να τα κρύψεις απο κάποιον , αλλά πράγματα για να ερωτευθεί κάποιος.

Μου πηρε καιρό για να το καταλάβω.
Και θα μου πάρει καιρό για να το πιστεψω..

Ο κόσμος είναι γεμάτος από λόγους για να κλάψεις.
Αλλά θα το πω, ξανά και ξανα, ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΜΟΡΦΟΙ.

Πότε σταματήσαμε να ακούμε;