για πάντα 21 (Προσοχη!!! Ο τίτλος αφορά τα χθεσινά μου γενέθλια. Το κείμενο που ακολουθεί δεν έχει καμία σχέση με αυτά.)

Πολλοί έχουν σταματήσει να μου μιλάνε γιατί νομίζουν πως είμαι τρελή. Δεν τους κατηγορώ. Δεν φταίνε αυτοί άλλωστε. Νομίζω φταίει το ίντερνετ και οι ειδήσεις που μιλάνε για δολοφονίες και η Τατιάνα που το κάνει θέμα και το στόμα μου που δεν μπορώ να το κρατήσω κλειστό ώρες ώρες ποτέ.

Η γάτα  εδώ μου συμπεριφέρεται πολύ άσχημα. Μου γρατζουνάει το χέρι και πολύ πιθανόν θα μιλάει σκατά πίσω από την πλάτη μου.

Ένας άντρας στο δρόμο (πιθανότατα τρελός κι αυτός) μου είπε ότι η αποκάλυψη έχει συμβεί ήδη, το τέλος του κόσμου έχει έρθει και κανείς δεν το κατάλαβε  γιατί ήταν όλα ίδια.

Όταν ήμουνα μικρή συνήθιζα να μετράω τα δάχτυλά μου συνέχεια. Ίσως φοβόμουνα ότι μια μέρα ο αριθμός θα αλλάξει ή απλά ήμουνα πολύ περίεργη. Όταν μεγάλωσα  κάρφωνες τα χείλη σου στα δικά μου και μετρούσα τα δάχτυλά σου. Ήταν 10. Που είναι ο σωστός αριθμός. Νομίζω...

Όλες μου οι εκθέσεις είχαν την ίδια σημείωση με κόκκινο στυλό: "Πού είναι ο επίλογος?"
Ακόμα δεν ξέρω.

Τι να πω. Μπορεί να είμαι τρελή. Ίσως δεν πρέπει να μου μιλάει κανένας...