Δεν είμαι
τρυφερή με τις καρδιές πια.
Δεν θέλω να
κρατάω καμία.
Και πια δεν θέλω
άλλοι να μοιράζονται την δικιά μου.
Να βρω κάποιον
να του την χαρίσω.
Μα θέλω μόνο να
περιπλανιέμαι ελεύθερη
Να μην έχω την ευθύνη ενός αδύναμου σφυγμού ή ενός
δυνατου χτύπου.
Γιατί ποιος μπορει να τρέχει με ένα τόσο πολύτιμο και
ευθραυστο πράγμα στα χέρια του;
Θέλω μόνο να
περιφέρομαι, μόνη και ολόκληρη.
Η καρδιά σου
είναι τόσο βαρύ πράγμα για να κρατήσω
Γιατί θα φύγω, Ξανα.
Και η δικιά μου,
ναι το ξέρω.
Γιατί κάποια
στιγμή θα τραβήξουμε ξεχωριστούς δρόμους. (θα το δεις)
Γιατί ξέρεις την
καρδιά δεν είναι εύκολο να την δώσεις και μετα να την πάρεις πίσω.
Δεν μεταφέρεται
αλώβητη από το ένα στήθος στο άλλο
Παθαίνει ζημιά
στην πορεία. Καταστρέφεται.
Και όλοι λένε
ότι αξίζει αλλά δεν είμαι και τόσο σίγουρη
Βλέπεις, δεν
είμαι τρυφερή με την καρδια σου
Γιατί δεν μπορώ
να την κρατήσω
Μακάρι να
μπορούσα
Αλλά επιλέγω
αυτό, δεν θέλω να φοβάμαι.
οι καρδιές δε μεταφέρονται έτσι απλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήεμείς όμως το κάνουμε να φαντάζει εξαιρετικά απλό
και γι' αυτό καταλήγουμε πάντα να πληγωνόμαστε
και εν τέλει να κλεινόμαστε στον εαυτό μας.
καλή βδομάδα :)
Σαν να διαβάζω κάτι που έχω σκεφτεί, και έχω ακούσει, και έχω νιώσει. Και με τρομάζει και μένα αυτή η ευθύνη, αλλά αν αξίζει ο άλλος και το φωνάζει η δική μου καρδιά, παίρνω το ρίσκο, και έχω πάντα στο μυαλό μου, ότι ναι μεν αλλάζει η καρδιά, αλλά αυτό δεν είναι αναγκαστικά κι αρνητικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα! :)
Πολυ ομορφο...Ο φοβος μας κυριευει στην ιδεα της αγαπης και δεν ανοιγουμε την πορτα,με αποτελεσμα ισως,να χανουμε κατι δυνατο και ξεχωριστο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο βραδυ :)