Κυριακή 25 Μαΐου 2014

Μια μέρα θα σκάσει το κεφάλι μου από τις πολλές τις σκέψεις και θα γεμίσει ο κόσμος με τίποτα..

Έχω αυτή τη κακιά συνήθεια.
Σιγά σιγά καταστρέφω τον εαυτό μου.
Παίζω με την ψαλίδα στην άκρη των μαλλιών μου μέχρι να την εξολοθρεύσω τελείως,τρώω τις παρανυχίδες από τα νύχια μου αφού πρώτα τις έχω ξεριζώσει με τα δόντια μου,
δαγκώνω τα χείλια μου από συνήθεια και αυτά ματώνουν και μετά επουλώνονται και ματώνουν και επουλώνονται....
Σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι τα πράγματα τόσες φορές που στο τέλος καταλήγω να έχω πολλές διαφορετικές απόψεις στο ίδιο θέμα.
Το θέμα είναι ότι δεν ξέρω τι θέλω να κάνω με την ζωή μου (πειτε μου ότι δεν είμαι μόνη σ αυτό). Πραγματικά δεν ξέρω.
Και νιώθω απελπισμένη και απογοητευμένη (με τον εαυτό μου) και μπερδεμένη
Πολλές φορές κάθομαι  στο σπίτι, ξαπλώνω στο κρεβάτι μου και κλαίω. Κλαίω γιατί πρέπει να πάρω κάποιες αποφάσεις για το μέλλον μου που δεν είμαι έτοιμη να τις πάρω ακόμα. Προσπαθώ να κάνω πράγματα που με κάνουν χαρούμενη αλλά μάλλον δεν τα καταφέρνω. Προς το παρόν νιώθω λυπημένη, μίζερη και μόνη.
Μακάρι να είχα κάποιον δίπλα μου που να μπορουσε να με βοηθησει.
Μακάρι να μπορούσα να σταματήσω να κλαίω τα βράδια.
Είναι τόσο μπερδεμένες οι σκέψεις μέσα  στο μυαλό μου που έχουν αρχίσει να πιάνουν φωτιά.
Σας ορκίζομαι, μπορείτε να δείτε τον καπνό να βγαίνει από τα αφτιά μου.



6 σχόλια:

  1. Για κάποιο λόγο καταλαβαίνω απόλυτα όσα λες...
    Ακριβώς τις ίδιες σκέψεις κάνω κι εγώ...
    Αν θες να κλάψεις κλάψε ελεύθερα...μόνο τότε θα σταματήσεις κάποια στιγμή επειδή δεν θα βγαίνουν άλλα δάκρυα...μέχρι την στιγμή που θα βρεις κάτι άλλο για να κλάψεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαίρομαι που με καταλαβαινεις.. (οχι που περνας τα ιδια)
      Ευχομαι τα πραγματα να γίνουν καλύτερα..και για τις 2 μας..

      Διαγραφή
  2. Αναγνώρισα τον εαυτό μου σε κάθε λέξη του κειμένου σου... Και εγώ στην ίδια ακριβώς κατάσταση βρίσκομαι (και πολλοί άλλοι ακόμα)...
    Το μόνο που μπορώ να σου πω με σιγουριά είναι πως κανένας δε μπορεί να σε βοηθήσει... Μόνο εσύ μπορείς να κάνεις τα πράγματα να αλλάξουν...
    Δες αλλιώς τον εαυτό σου και την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι. Γιατί πρέπει να μισούμε τον εαυτό μας? Γιατί πρέπει να αυτοτιμωρούμαστε όλη την ώρα? Γιατί πρέπει να βασανιζόμαστε σκεπτόμενοι μ@λ@κίες?
    Προσωπικά τον τελευταίο καιρό το πήρα απόφαση πως θα αλλάξω τα πράγματα... Δε θα νιώθω πλέον μόνη, αλλά θα μάθω να απολαμβάνω τη συντροφιά του εαυτού μου. Δε θα ξανακλάψω, και θα σταματήσω να σκέφτομαι σαχλαμάρες... Θα πάρω την κατάσταση στα χέρια μου...
    Δε μπορώ να πω πως είναι εύκολο... θέλει απίστευτη προσπάθεια να βγεις από αυτή τη σάπια κατάσταση, αλλά κάθε μέρα παρατηρώ βελτίωση.
    Εύχομαι να πάνε όλα καλά και να βρεις τη δύναμη να ξεπεράσεις όλη αυτή την κατάσταση!
    Σου στέλνω την αγάπη μου! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. την πέρασα κι εγώ την φάση που λες. τελικά βγαίνεις από αυτήν μόνο όταν καταφέρεις να πείσεις τον εαυτό σου ότι είναι μεγάλη μαλακία αυτό που κάνεις, αλλά επειδή γενικά δεν είναι εύκολο να τα κάνεις όλα μόνη σου μάλλον θέλεις κι εσύ κάποιον να σε ταλαιπωρεί μέχρι να το κάνεις. απλό είναι δηλαδή, απλά το κάνεις. σοβαρά είναι απλό. βασανίσου. (ωραία γράφεις,πρέπει να στο έχω ξαναπεί)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. βασανιζομαι :Ρ
    Σ ευχαριστώ πολύ!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή